Ocena stanu poszkodowanego Gdy na miejscu wypadku są poszkodowani lub doszło do nagłego zachorowania, należy podjąć czynności związane z oceną stanu poszkodowanych. Na czynności te składają się oceny: - Przytomności (świadomości) - Drożności dróg oddechowych - Obecności lub braku oddychania - Akcji serca i wydolności W piątek zostało opublikowane Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 28 lipca 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków technicznych eksploatacji pojazdów kolejowych. Rozporządzenie wejdzie w życie za 14 dni. Najważniejszą zmianą dla przedsiębiorców jaką wprowadza znowelizowane rozporządzenie jest brak zatwierdzania Dokumentacji Systemu Utrzymania przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego w następujących przypadkach: jeśli pojazd podlega obowiązkowi wpisu do rejestru pojazdów kolejowych NVR dla pojazdów wąskotorowych dla pojazdów przeznaczonych wyłącznie do użytku lokalnego lub turystycznego oraz pojazdów historycznych nieporuszających się po sieci kolejowej Prezes UTK nie będzie również zatwierdzał zmian dla już zatwierdzonych DSU w wyżej wymienionych przypadkach. Wszystkie wnioski dotyczące wyżej opisanych przypadków, złożone i nierozpatrzone przed wejściem w życie rozporządzenia pozostaną zakończone poprzez pozostawienie ich bez rozpoznania, o czym zainteresowane strony zostaną powiadomione. Obowiązek posiadania zatwierdzonej DSU pozostaje dla pojazdów nie podlegających obowiązkowi rejestracji w NVR. Brak zatwierdzania DSU a bezpieczeństwo Dokumentacja utrzymaniowa pojazdu być musi przygotowana rzetelnie i prawidłowo, np. przywołane w niej normy muszą być aktualne, karty pomiarowe nie mogą zawierać błędów, a czynności utrzymaniowe muszą być właściwie dostosowane do elementów zabudowanych na pojeździe. Wszystkie wykonane pomiary powinny być udokumentowane. DSU nie może być sprzeczna z dokumentacją techniczno-ruchową, warunkami technicznymi i odbioru itp. Kompetencje Prezesa UTK związane z nadzorem nad techniczną eksploatacją pojazdów kolejowych nie ulegają zmianie, oznacza to, że inspektorzy UTK nadal będą weryfikować proces utrzymania pod kątem zgodności z przyporządkowaną dokumentacją. Jednocześnie, należy wyraźnie podkreślić, że ustawodawca przewidział 3 miesiące na dostosowanie systemów zarządzania bezpieczeństwem, systemów zarządzania utrzymaniem i przepisów wewnętrznych do zmian rozporządzenia. Przypominamy, że zmiany powinny być przygotowane zgodnie z obowiązującymi procedurami w obszarze zarządzania zmianą w przedsiębiorstwie. Jeśli po wejściu w życie rozporządzenia będą wpływać do urzędu wnioski o zatwierdzenie DSU lub zmian w DSU dla pojazdów podlegających obowiązkowi wpisania do NVR – Prezes UTK odmówi wszczęcia takiego postępowania.
Zaczep należy zamontować w miejscach do tego celu przeznaczonych przez producenta samochodu. Kolejność czynności przy montażu 1. Odkręcić środkową plastykową części zderzaka. 2. Odkręcić fabryczne uchwyty do holowania od ramy (nie będą wykorzystane). 3. Opuścić tłumik z tylnego zawiesia. 4.
Przedsiębiorcy często wykorzystują na potrzeby działalności gospodarczej swój prywatny samochód osobowy. Mają obowiązek wówczas prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, tzw. „kilometrówkę”. Tylko wtedy wydatki poniesione z tytułu używania takiego samochodu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zasada prowadzenia ewidencji nie ma zastosowania w przypadku samochodów osobowych używanych na podstawie umowy leasingu. Zobacz ujednolicone akty prawne: USTAWA z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz USTAWA z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Stawka za 1 km przebiegu samochodu osobowego wynosi: - 0,5214 zł dla samochodu o pojemności skokowej silnika do 900 cm3, - 0,8358 zł dla samochodu o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3. Kilometrówka obejmuje m. in.: wydatki na zakup paliwa, oleju, części zamiennych, przeglądy, naprawy, opłaty parkingowe jak również wydatki na ubezpieczenia komunikacyjne OC i AC. Ewidencja przebiegu pojazdu nie obejmuje montażu instalacji gazowej, gdyż jest ona uznawana za modernizację samochodu. Chcesz otrzymywać więcej aktualnych informacji? Zapisz się na newsletter! Polecamy: Podatki 2014 - Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów 2014 Pan Jan Kowalski prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Od marca 2010 zaczął korzystać w swojej firmie z samochodu osobowego o pojemności 1800 cmł, który jest jego prywatną własnością. Żeby wliczyć w koszty wydatki związane z bieżącym utrzymaniem pojazdu, co miesiąc prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu. Lp Data wyjazdu Nr rejestracyjny Opis trasy Cel wyjazdu Odległość w km Stawka Wartość (zł) Podpis 1 XYZ 1234 Łazy- Lublin- Łazy Rozmowy z kontrahentem 120 0,8358 100,30 2 XYZ 1234 Łazy- Poczta Wysłanie paczek do klientów 5 0,8358 4,18 3 XYZ 1234 Łaz Biuro Rachunkowe Zawiezienie dokumentów do biura rachunkowego 5 0,8358 4,18 4 XYZ 1234 Łazy i okolice Rozmowy z kontrahentami 150 0,8358 125,37 5 XYZ 1234 Łazy i okolice Załatwianie spraw związanych z firmą 30 0,8358 25,07 6 XYZ 1234 Łazy- Warszawa- Łazy Targi 300 0,8358 250,74 7 XYZ 1234 Łazy- Błonie- Łazy Dostarczenie towaru do klienta 50 0,8358 41,79 8 XYZ 1234 Łazy- IKEA Zakup artykułów na potrzeby firmy 10 0,8358 8,36 9 XYZ 1234 Łazy Poczta Wysyłka paczek do klientów 5 0,8358 4,18 Suma: 675 564,17 Podyskutuj o tym na naszym FORUM Jednocześnie pan Jan Kowalski co miesiąc robi zestawienie faktur za poniesione wydatki. Faktury muszą zawierać numer rejestracyjny samochodu, aby mogły być uznane za koszty. Zestawienie faktur: Lp Nr faktury Data faktury Rodzaj kosztu Kwota 1 34219876 paliwo 120,00 2 453/2010 Zakup części do samochodu 100,00 3 53298867656 paliwo 80,00 4 33/10 Naprawa samochodu 280,00 5 118 Przegląd rejestracyjny samochodu 80,00 6 876/123/10 paliwo 98,00 7 90/2010/5 Wymiana opon 65,00 SUMA: 823,00 W zestawieniu wydatki za paliwo pan Jan Kowalski wpisuje w kwocie brutto (nie odlicza się VAT-u od paliwa dla samochodów osobowych), pozostałe wydatki – w kwocie netto. Wydatki rozlicza się narastająco od początku roku do końca tego miesiąca, za który dokonywane jest rozliczenie. Przykładowe zestawienie kosztów z trzech kolejnych miesięcy: Miesiąc Kwota wynikająca z „kilometrówki” Kwota wynikająca z zestawienia faktur Kwota wpisana do pkpir co miesiąc narastająco co miesiąc narastająco co miesiąc narastająco marzec 564,17 564,17 823,00 823,00 564,17 564,17 kwiecień 419,57 983,74 500,00 1323,00 419,57 983,74 maj 602,91 1586,65 200,00 1523,00 539,26 1523,00 W pierwszym miesiącu (marzec) pan Jan Kowalski może zaksięgować w koszty kwotę 564,17. Porównuje kwoty narastająco z kolumny 2 i 4 wpisuje do kol. 5 i 6 kwotę mniejszą. W drugim miesiącu (kwiecień) pan Jan Kowalski porównuje kwoty narastająco z kilometrówki ( i zestawienia faktur ( do kolumny 6 wpisuje kwotę mniejszą, tzn. 983,74, a do kpir kwotę 419,57 (983,74 – 564,17). W maju pan Kowalski znów porównuje kwoty narastająco z kol. 2 i 4 a następnie do kol. 6 wpisuje kwotę mniejszą czyli 1523,00. Do pkpir zalicza koszt w wysokości: 539,26 (1523,00 – 983,74). W kolejnych miesiącach pan Jan Kowalski postępuje tak samo aż do końca roku kalendarzowego. W nowym roku ewidencję przebiegu pojazdu prowadzi się od początku. Nie można przenieść nadwyżki na następny rok. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów koszty związane z używaniem samochodu wpisuje się w kol. 13. Lp. Data zdarzenia Nr dowodu księgowego Nazwa kontrahenta … Opis zdarzenia gospodarczego … Pozostałe wydatki Razem 1 2 3 4 6 13 14 … DW 3/2010 Firma pana Jana Kowalskiego Rozliczenie pojazdu XYZ 1234 za m-c marzec 564,17 564,17 … DW 6/2010 Firma pana Jana Kowalskiego Rozliczenie pojazdu XYZ 1234 za m-c kwiecień 419,57 419,57 … DW 10/2010 Firma pana Jana Kowalskiego Rozliczenie pojazdu XYZ 1234 za m-c maj 539,26 539,26 Ewidencję przebiegu pojazdu prowadzić należy odrębnie dla każdego pojazdu. Powinna ją prowadzić osoba faktycznie używająca pojazdu (pracownik, właściciel firmy, zleceniobiorca). W każdym przypadku ewidencja powinna być zatwierdzana przez właściciela firmy. Polecamy: Podatek od spadków i darowizn Polecamy: Postępowanie podatkowe Podstawa prawna: - art. 23 ust. 1 pkt 46,47, pkt 5 ustawy o PIT; - pkt 13 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów; - rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002r. (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zmianami.); - art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.
Co powinien zawierać regulamin? Przepisy nie określają wprost, co powinien zawierać regulamin - ważne, aby nie był sprzeczny z obowiązującym prawem i nie godził w dobre obyczaje. Wyjątkiem jest regulamin pracy - w tym przypadku Kodeks pracy w art. 104 wyraźnie stanowi, co powinien obowiązkowo obejmować ten dokument.
Większość spraw rozstrzygana jest na rozprawie. Wtedy przesłuchiwani są świadkowie, prezentowane inne dowody oraz ogłaszany wyrok. Rozprawa to najważniejszy element procesu cywilnego. Odbywa się ona zarówno w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji jak i w postępowaniu rozprawyKażda rozprawa zaczyna się od wywołania. Polega to na tym, że protokolant wychodzi i mówi, jak rozprawa będzie się odbywać. Najczęściej polega to na podaniu nazwiska (nazwy) wejściu do sali rozpraw strony zajmują swoje miejsca. Powód siada po lewej stronie sali pozwany po prawej. Sąd „sprawdza obecność” stron i świadków. W wypadku gdy wszystkie wezwane osoby stawiły się na rozprawę sąd rozpoczyna rozprawęW dalszej kolejności strony przedstawiają swoje żądania. Najpierw czyni to powód. Przedstawia on tezy zawarte w pozwie oraz precyzuje swoje stanowisko w sprawie. W dalszej kolejności głos zabiera ustnie wyrażają stanowiska w sprawie. W tym celu przedstawiają twierdzenia oraz dowody na ich poparcie według uznania mogą również podawać podstawę prawną swoich wiedzieć, że osoby zabierające głos zawsze stoją i zwracają się one zawsze do sądu. Następnie przeprowadzane są dowody. Najczęściej chodzi o przesłuchiwanie świadków. Świadkowie przesłuchiwani są oddzielnie. Dlatego też na początku przesłuchań prosi się świadków o opuszczenie sali i następnie wzywa się ich na salę świadek podchodzi do miejsca dla świadków, przedstawia się i opowiada wszystko co wie w sprawie. Następnie strony mogą zadawać pytania świadkowi. W pierwszej kolejności czyni to powód. Gdy świadek skończy zeznania może usiąść na miejscu przewidzianym dla publiczności. Na salę natomiast wzywany jest następny zakończeniu postępowania dowodowego sąd zamyka postępowanie i udaje się na naradę. Najczęściej wygląda to tak, że strony proszone są o opuszczenie sali rozpraw a sąd obraduje w sali rozpraw. Po zakończeniu narady, strony ponownie wzywane są na salę, gdzie zajmują swoje miejsca. Gdy sąd ogłasza wyrok strony ogłoszeniu wyroku następuje ustne uzasadnienie wyroku. W tym uzasadnieniu sąd podaje również przysługujące stronie środki rozprawa się nie odbywaNie w każdym postępowaniu rozprawa musi się odbyć. W postępowaniu nakazowym lub upominawczym sąd wydaje nakaz zapłaty na podstawie przedstawionych przez powoda dowodów i twierdzeń. W takim postępowaniu powód składa pozew wraz ze wszystkimi dowodami (mogą nimi być tylko dokumenty) a następnie na tej podstawie sąd wydaje nakaz zapłaty. Nakaz zapłaty wraz z pozwem doręczany jest pozwanemu. Dopiero po wniesieniu sprzeciwu lub zarzutów sąd wzywa strony na postępowaniu uproszczonym sąd może rozpoznać apelację na posiedzeniu niejawny. Jest to przykład sytuacji gdy apelacja rozpatrywana jest poza rozprawą. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
Tam, po przeprowadzonej wymianie, komunikat jest kasowany, a mechanik wprowadza nowe wartości. Jedną z podstawowych czynności w ASO jest podłączenie samochodu pod komputer diagnostyczny. Elektronik powie o awarii często więcej niż wnikliwe oględziny.
Odpowiadając na postawione w tytule pytanie należy wyjaśnić, że przepisy ustawy – Prawo o ruchu drogowym przewidują różne instytucje stosowane w przypadku zmiany właściciela pojazdu, które są często mylone. Jest to bardzo ważne w kontekście kar, które wchodzą w życie od 1 stycznia 2020 i wielu błędnych informacji które są powielane przez media. Niestety, pojęcia te są mylone także przez organy odpowiedzialne za tworzenie i wykonywanie przepisów. Rejestracja pojazdu (“pierwsza rejestracja”, “zarejestrowanie”, wprowadzenie pojazdu do rejestru CEPiK) Pierwsza z instytucji jest terminem legalnym i reguluje ją art. 72 PRD. Rejestracja to wprowadzenie pojazdu wraz z jego właścicielem po raz pierwszy do polskiego rejestru (czyli CEPiK), potocznie nazywane „zarejestrowaniem” lub “pierwszą rejestracją” (potocznie, bo ustawa nie posługuje się takim pojęciem). Wiąże się to z wydaniem dowodu rejestracyjnego, tablic rejestracyjnych ze znakami legalizacyjnymi i karty pojazdu z wpisanym właścicielem. Zgodnie z art. 71 ust. 7 PRD w przypadku pojazdu sprowadzonego z terenu UE (do 31 grudnia 2019 każdego, po tej dacie tylko używanego) istnieje obowiązek jego (pierwszej) rejestracji w Polsce – w ciągu 30 dni od jego sprowadzenia. Od 1 stycznia 2020 brak dopełnienia tej formalności będzie obwarowany administracyjną karą pieniężną od 200 do 1000 zł (art. 140mb PRD). “Przerejestrowanie” (zmiana właściciela w rejestrze CEPiK) Jeżeli auto jest już zarejestrowane i zmienia ono właściciela, to nowy właściciel może dokonać jego „przerejestrowania”. Cudzysłów stosujemy dlatego, że nie jest to termin prawny (nie występuje on w ustawie – Prawie o ruchu drogowym). Podstawą prawną jest tu również art. 72 PRD, czyli przepis o rejestracji stosowany odpowiednio. “Przerejestrowanie” pojazdu to nic innego jak formalna zmiana właściciela w rejestrze CEPiK. Nowy własciciel może więc przerejestrować auto na siebie i dokonuje się wtedy zmiana w rejestrze. Nowy właściciel dostanie nowy dowód rejestracyjny, nowe tablice (w pewnych przypadkach może obecnie zachować dotychczasowe) oraz zostanie dokonany wpis jego osoby w karcie pojazdu. I teraz najważniejsze – nie ma prawnego obowiązku “przerejestrowania” na nowego właściciela pojazdu już zarejestrowanego w Polsce po jego zakupie. Żaden przepis prawa tak nie stanowi. Jeżeli nie ma obowiązku, to nie ma też żadnej sankcji. I przepisy wchodzące od 1 stycznia 2020 nic tu nie zmieniają. Zawiadomienie o nabyciu lub zbyciu pojazdu (zawiadomienie o zmianie właściciela bez zmiany danych w rejestrze CEPiK) Od „przerejestrowania” auta w trybie art. 72 PRD należy odróżnić zawiadomienie o nabyciu lub zbycia auta zarejestrowanego – na podstawie art. 78 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym. Ta instytucja nie jest tym samym co opisane wyżej rejestracja i “przerejestrowanie” dokonywane w trybie art. 72 PRD. Na czym polega obowiązek zawiadomienia o nabyciu lub zbyciu z art. 78 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym? Zgodnie z art. 78 ust. 2 Prawa o ruchu drogowym, właściciel pojazdu już zarejestrowanego jest obowiązany zawiadomić starostę w terminie 30 dni o nabyciu lub zbyciu pojazdu oraz zmianie stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym. Jest to obowiązek właściciela. Nie należy mylić tego obowiązku z powinnością z art. 71 ust. 7 Prawa o ruchu drogowym, polegającą na konieczności zarejestrowania auta w ciągu 30 dni od jego sprowadzenia. Są to różne, niezależne od siebie powinności i co oczywiste występują w różnych sytuacjach. Pamiętajmy, że obowiązek zawiadomienia dotyczy tylko aut zarejestrowanych w Polsce już wcześniej, przy czym nie ma znaczenia czy jest to auto nowe czy używane – dotyczy on ich tak samo. Zgodnie z nowym art. 140mb PRD wchodzącym od 1 stycznia 2020 brak dopełnienia tej formalności będzie obwarowany administracyjną karą pieniężną od 200 do 1000 zł. No i jak wyjaśniliśmy powyżej – zawiadomienie o zbyciu/nabyciu pojazdu stanowi jedynie zgłoszenie zmiany właściciela pojazdu który jest już wcześniej w trybie art. 72 PRD zarejestrowany, a więc jest już w rejestrze. Nie powoduje ono jednak zmiany w rejestrze! W CEPiK dalej będzie figurował poprzedni właściciel. Nie dostaniemy też nowego dowodu rejestracyjnego i tablic. Teoretycznie powinniśmy natomiast dostać wpis w karcie pojazdu, a więc powinniśmy udać się z nią do starostwa, ale spora część starostów w ogóle nie stosuje się do tej powinności, więc jest to przepis w tym zakresie w dużej części martwy. Zawiadomienie o zbyciu/nabyciu sprowadza się więc tylko do poinformowania organu o zmianie właściciela i na tym właściwie koniec. Po co jest instytucja z art. 78 ust. 2 PRD? Nie bardzo w sumie wiadomo. Na pewno jest ona pomocna sprzedającym auta już zarejestrowane w sytuacji kiedy nowy właściciel dokona naruszeń prawa “na tablicach” poprzedniego właściciela. Wyrejestrowanie pojazdu (trwałe usunięcie pojazdu z rejestru CEPiK) Ostatnią instytucją prawną którą trzeba tu omówić, a która często jest (błędnie) wymieniana w kontekście nowych przepisów jest wyrejestrowanie pojazdu. Podstawowa uwaga jest taka – często “wyrejestrowanie” auta jest potocznym określeniem elementu procesu jego “przerejestrowania”, czyli ma polegać na usunięciu z rejestru dotychczasowego właściciela, po czym ma nastąpić wpis na jego miejsce nowego właściciela. Jest to określenie potoczne, ale z prawnego punktu widzenia błędne, ponieważ wyrejestrowanie pojazdu jest terminem legalnym i reguluje je art. 79 Prawa o ruchu drogowym. Wyrejestrowanie pojazdu w znaczeniu prawnym jest to trwałe (podkreślamy – jednorazowe i ostateczne, polski system prawny nie dopuszcza wyrejestrowania czasowego) usunięcie pojazdu z rejestru CEPiK. Przepis art. 79 PRD wskazuje, kiedy takie wyrejestrowanie może nastąpić: przekazanie pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o demontażu pojazdu kradzież pojazdu wywóz pojazdu z kraju, jeżeli pojazd został zarejestrowany za granicą lub zbyty za granicę; zniszczenia (kasacji) pojazdu za granicą; udokumentowanej trwałej i zupełnej utraty posiadania pojazdu bez zmiany w zakresie prawa własności; przekazania niekompletnego pojazdu do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, na podstawie zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu; wycofania pojazdu z obrotu, o którym mowa w art. 70g ust. 5 PRD (utrata homologacji). Powyższa wyliczanka to są przesłanki kiedy właściciel może złożyć wniosek o wyrejestrowanie i starosta ma wtedy obowiązek skreślić auto z rejestru CEPiK. Jest to katalog zamknięty – w innych przypadkach nie można dokonać wyrejestrowania. Podkreślamy też słowo “może” ponieważ wyrejestrowanie auta następuje zawsze na wniosek i nie ma prawnego przymusu, żeby go w ogóle składać. Wyjątek od tego jest jeden, czyli art. 20 ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji – właściciel pojazdu wycofanego z eksploatacji jest obowiązany w terminie 30 dni od dnia otrzymania zaświadczenia o demontażu pojazdu lub zaświadczenia o przyjęciu niekompletnego pojazdu złożyć wniosek o wyrejestrowanie pojazdu. Za brak dopełnienia tego obowiązku przepisy nie przewidują jednak żadnej sankcji. Nie ma też oczywiście sankcji za niezłożenie wniosku o wyrejestrowanie auta w pozostałych przypadkach. Ażeby podsumować dotychczasowe rozważania, prezentujemy poniższy diagram: Organom się jednak myli Problemem który można spotkać jest mylenie “przerejestrowania” pojazdu z zawiadomieniem o zbyciu/nabyciu. I jest to niestety dosyć częste. Wielu starostów utożsamia zawiadomienie w trybie art. 78 ust. 2 PRD z „przerejestrowaniem” pojazdu, a więc ubiera takie zawiadomienie we wniosek o “przerejestrowanie” na nowego właściciela w trybie art. 72 PRD. W trybie KPA wzywają oni wtedy do uzupełnienia wniosku o niezbędne dokumenty i opłaty. Nie jest postępowanie prawidłowe, a i obywatele dają się “nabierać” i wnioski o rejestrację składają, chociaż nie jest ona im czasem do niczego potrzebna. Problem polega na tym, że starostów jest w Polsce 380 i jest to instytucja samorządu terytorialnego. Każdy starosta może więc stosować przepisy inaczej. Zamieszanie powodują także obowiązujące przepisy – zgodnie z §17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów oraz wymagań dla tablic rejestracyjnych z dnia 11 grudnia 2017 r. ( z 2017 r. poz. 2355) „w przypadku zawiadomienia o nabyciu pojazdu zarejestrowanego, organ rejestrujący dokonuje rejestracji pojazdu na wniosek właściciela pojazdu”. Nie bardzo wiadomo jaki jest cel takiej regulacji, ponieważ niewiele z niej wynika. Wydaje się, że prawodawca chciał tu przekazać żeby starostowie traktowali zawiadomienia o nabyciu pojazdu, jako wnioski o rejestrację/przerejestrowanie. Niemniej z przepisu tego wynika że i tak taki wniosek musi być złożony oddzielnie. Problem powinien się jeszcze bardziej spotęgować po 1 stycznie 2020 gdy zacznie obowiązywać nowy formularz wniosku o rejestrację pojazdu, który również utożsamia zawiadomienie o nabyciu lub zbyciu z “przerejestrowaniem” auta. Na razie jest on w projekcie rozporządzenia, o którym piszemy tutaj. Myli się także Ministerstwo Cyfryzacji i Centralny Ośrodek Informatyki W systemie ePUAP2 „Zawiadomienie o zbyciu pojazdu” umieszczono w obszarze tematycznym „Rejestracja pojazdu”, co również jest błędem. Ponadto ePUAP2 przewiduje jedynie możliwość zawiadomienia o zbyciu pojazdu, czyli tylko jedną część obowiązku (od strony zbywcy) przewidzianą przepisem art. 78 ust. 2 PRD. Brak jest natomiast możliwości zawiadomienia o nabyciu pojazdu, tj. spełnienia obowiązku ze strony kupującego. Brak możliwości dokonania zawiadomienia o nabyciu pojazdu w trybie art. 78 ust. 2, może wynikać właśnie z tego, że twórca tego obszaru ePUAP2 utożsamił zgłoszenie nabycia z „przerejestrowaniem” pojazdu, co jest jak piszemy wyżej, absolutnie nieprawidłowe. Przeczytaj również:
Wnętrze, aczkolwiek tutaj z szukaniem zmian mogą być spore problemy – choć nową kierownicę wszyscy zobaczą bez problemu (po wejściu do samochodu). Tak samo na pierwszy rzut oka może być trudno zauważyć zmiany w pakiecie offroad, który teraz ma oferować kilka usprawnień po stronie oprogramowania, a także – w połączeniu z
Dlaczego naprawa samochodu, w większości przypadków, powinna zostać zlecona mechanikowi? Dlaczego samodzielne naprawy samochodu mogą zakończyć się szeregiem problemów i wydatków, a nawet utratą zdrowia? Jakie błędy podczas naprawy samochodu popełniają amatorzy?Co skłania amatorów do samodzielnych napraw samochodów? Najczęściej, jest to chęć zmniejszenia kosztów prowadzenia samodzielnych napraw zachęcają profesjonalne poradniki książkowe, dokładnie opisujące czynności serwisowe i naprawcze w konkretnych modelach aut. Istnieje bardzo szeroki dostęp do dobrych artykułów na portalach motoryzacyjnych i do materiałów multimedialnych. Niestety, Internet to także źródło szeregu fałszywych informacji, mogących przynieść więcej szkód, niż amatorów, samodzielnie naprawiających swoje auta, dysponuje wiedzą, zdobytą w czasach PRL, na ówczesnych, prostych konstrukcyjnie samochodach. Nadal mają silnik i cztery koła, rozrząd i świece, co się mogło zmienić?No właśnie, zmieniło się mnóstwo rzeczy. Technologia zdecydowanie wyprzedziła wiedzę wielu samochodu – co jest potrzebne, aby móc ją wykonać w profesjonalny sposób? Musimy zastanowić się, co pozwala wykonać naprawę samochodu w odpowiedni sposób. Składa się na to bardzo wiele narzędzia – uniwersalne zestawy narzędzi wystarczają tylko do wykonywania podstawowych czynności. Do wielu napraw potrzebne są narzędzia specjalistyczne, np. blokady rozrządu, narzędzia do rozpychania tłoczków hamulcowych, narzędzia do zdejmowania przegubów kulowych, narzędzia do odkręcania kół pasowych itd. Są ich setki, trudno je tu wszystkie miejsce do pracy – wyposażone w podnośnik hydrauliczny, umożliwiający podniesienie auta i wygodny dostęp do podwozia, zawieszenia, układu hamulcowego, kierowniczego, wydechowego, silnika i skrzyni biegów. Miejsce dobrze oświetlone i wentylowane. W przypadku niektórych napraw (np. silnika, turbosprężarki, układu wtryskowego) także sterylnie czyste, niczym sala operacyjna. Niezbędne są także dodatkowe, ręczne podnośniki, np. przeznaczone do wygodnego i bezpiecznego zdejmowania i transportowania skrzyni diagnostyczny – każdy, współczesny samochód, wyposażony jest w dziesiątki, a niektóre w setki czujników. Do tego dochodzą jeszcze komputery – w prostszych samochodach jest jeden (przede wszystkim sterujący pracą jednostki napędowej), w lepiej wyposażonych, nawet kilkanaście (o wyspecjalizowanych funkcjach). W jaki sposób można wykryć, że któryś czujnik uległ awarii? Tylko i wyłącznie, za pomocą komputera diagnostycznego (czasami także jego prostszych wersji, np. prostego urządzenia podłączanego do OBD2 i odpowiedniego oprogramowania na smartfonie).Dostęp do informacji technicznej producenta pojazdu – zdecydowanie ułatwia naprawy samochodów. Mechanicy mogą korzystać z instrukcji wymiany poszczególnych podzespołów, które krok po kroku opisują, w jakiej kolejności należy demontować poszczególne elementy, z jaką siłą dokręcać śruby i wiele innych. To zdecydowanie ułatwia i przyspiesza proces naprawy, a dodatkowo sprawia, że jest on wykonywany zgodnie z zaleceniami producenta auta. Doświadczenie zawodowe i fachowa wiedza - są pomocne przy wykonywaniu każdej czynności, związanej z naprawami i serwisowaniem kontra samochód – kiedy naprawa może skończyć się tragedią? Czy naprawa samochodu, wykonana przez amatora, może zakończyć się poważnymi obrażeniami? Niestety, z braku podnośnika (a często i zwykłych kobyłek) stosują różne, przedziwne rozwiązania, mające na celu ułatwienie dostępu do podwozia auta. Czasami są one skrajnie niebezpieczne i grożą upadkiem samochodu na ręcznych podnośników powoduje, że można poważnie uszkodzić kręgosłup (i nie tylko) podczas dźwigania bardzo ciężkich podzespołów. Przykładem może być demontaż skrzyni biegów, niezbędny podczas wymiany sprzęgła, dwumasowego koła zamachowego albo uszkodzonych uszczelnień pomiędzy skrzynią biegów a silnikiem. Jeszcze większe niebezpieczeństwo ma miejsce wtedy, gdy amator ma zamiar wymontować silnik i nie dysponuje odpowiednim osprzętem, który pozwoli go wyciągnąć bez konieczności naprawy samochodu mogą skończyć się poważnym porażeniem prądem – i wcale nie mamy na myśli samochodów elektrycznych. Ryzyko poważnego porażenia prądem istnieje w przypadku nieostrożnej wymiany cewek zapłonowych, podczas montażu/demontażu reflektorów ksenonowych albo ich tanich odpowiedników, znanych jako hamulcowe mogą, niestety, zmiażdżyć palce nieostrożnemu amatorowi – np. w przypadku naprawy samochodu, w którym można je cofnąć jedynie samochodzie znajduje się całe mnóstwo łatwopalnych substancji – paliwo, olej, gaz LPG... Nieostrożność może skończyć się pożarem i można się również przy nieostrożnym obchodzeniu się z gorącymi częściami, rozgrzanym płynem chłodniczym, rozgrzanym olejem silnikowym...Przy wszystkich, wyżej wymienionych sytuacjach, zwyczajne skaleczenia, jakich można się nabawić podczas naprawy, wyglądają naprawę kontra samochód – samodzielna naprawa może jeszcze bardziej zepsuć auto Samodzielna naprawa, przeprowadzona przez amatora, może wiązać się z pojawieniem się szeregu nowych uszkodzeń. Przez to koszty naprawy mogą wielokrotnie na skutek braku wiedzy, popełnia szereg błędów, które powodują, że naprawa niepotrzebnie komplikuje się i trwa wielokrotnie dłużej, niż wtedy, gdy zrobiłby to specjalista. Przykładem może być wymiana simmeringów (uszczelniaczy) wału korbowego i wałka rozrządu. To częsta awaria w starszych samochodach. Bardzo często można spotkać się z sytuacjami, w których amator, chcący wymienić simmeringi, demontuje cały silnik i skrzynię biegów, aby uzyskać dostęp do uszczelnień. Tymczasem mechanik w zdecydowanej większości przypadków dostaje się do uszkodzonych podzespołów od spodu auta, uniesionego na podnośniku. Bez demontażu silnika i na skutek braku odpowiednich narzędzi (np. klucza dynamometrycznego) i odpowiednich informacji (momentu dokręcenia) używa zbyt dużej siły przy demontażu i montażu delikatnych podzespołów. Nie korzysta też z odpowiednich środków chemicznych, które ułatwiają demontaż części (np. preparatów do luzowania wtryskiwaczy albo smarów miedziowych/ceramicznych, które zapobiegają zapieczeniu części). Efekt? Ukręcenie świecy zapłonowej, świecy żarowej albo zapieczonego wtryskiwacza – to jeden z dość często spotykanych „skutków ubocznych” samodzielnie prowadzonych napraw i czynności serwisowych. Miało być taniej, ale w takim przypadku koszty dramatycznie rosną. Czasami specjalistom udaje się wyciągnąć bez większych problemów zerwaną świecę zapłonową. Czasami głowica wymaga gwintowania, a bardzo drogi, zerwany wtryskiwacz, albo bardzo droga, cieniutka, żarowa świeca piezoelektryczna, nadają się do na skutek zbytniej pewności siebie, podejmuje się napraw oraz czynności serwisowych, które zdecydowanie przekraczają jego możliwości. Przykładem może być wymiana napędu rozrządu. To w wielu przypadkach przepis na katastrofę, która może zakończyć się wymianą silnika. Amatorzy nie stosują blokad rozrządu, mają problemy z demontażem poszczególnych kół pasowych i zębatych, nie wspominając o odpowiednim ustawieniu całości po montażu paska albo łańcucha. Przez to może dojść do przeskoku łańcucha albo paska rozrządu, problemów z pracą silnika i układu zmiennych faz rozrządu, a nawet całkowitego zniszczenia jednostki napędowej na skutek utraty synchronizacji i zderzenia tłoków z współczesnych samochodów w większości przypadków muszą być wspierane przez narzędzia diagnostyczne z odpowiednim oprogramowaniem. Amator często naprawia samochód na bazie swoich doświadczeń z przeszłości i na podstawie objawów awarii. Dlatego też, często zdarza się, że wymienia po kolei cały szereg drogich podzespołów, podczas, gdy powodem awarii jest jeden, mały czujnik. Ale... Nawet proste urządzenie do diagnostyki samochodowej nie zawsze jest pomocne dla amatora. Przykładowo, odczytanie błędu, wskazującego na problemy z sondą lambda wcale nie oznacza, że doszło do jej awarii. Powodem może być zapchany katalizator. Wypadanie zapłonów na jednym z cylindrów, odczytane przez interfejs diagnostyczny, może oznaczać uszkodzenie przewodu zapłonowego, ale też palca rozdzielacza, kopułki, świecy zapłonowej albo cewki. Amator może niepotrzebnie wymieniać sprawne przypadku wielu amatorskich napraw, bardzo cierpi estetyka. Samodzielne prace blacharsko-lakiernicze wiążą się bardzo często z zaciekami, nierówną warstwą lakieru, nieodpowiednim dobraniem koloru malowanej części do reszty nadwozia. Samodzielny montaż i demontaż tapicerki, boczków drzwi albo części deski rozdzielczej bardzo często kończy się szeregiem bardzo widocznych uszkodzeń, które rzucają się w oczy po wejściu do kontra specjalista: czy możesz sobie pozwolić na eksperymenty? Współczesne samochody są coraz bardziej skomplikowane. Ich naprawy, a także prowadzone czynności serwisowe, wymagają posiadania odpowiedniego sprzętu i doświadczenia. To oczywiste, że sprawny amator, przy użyciu typowych narzędzi w końcu dopnie swego – ściągnie przegub kulowy (uszkadzając go bezpowrotnie), odniesie sukces przy montażu paska wieloklinowego (naciągając go na siłę i uszkadzając jego kord), wymieni uszczelkę pod głowicą (bez plantowania głowicy, ewentualne nieszczelności i nierówności „łatając” wysokotemperaturowym silikonem), samodzielnie pomaluje samochód bez podkładu (a po trzech miesiącach farba się złuszczy)...Takie eksperymenty można prowadzić przy ponad 20 letnich samochodach, wartych mniej niż 1000 złotych. Jednak w przypadku napraw mechanicznych, trudno będzie mówić o bezpieczeństwie jazdy. Trzeba również mieć na takie eksperymenty komu zależy na wysokim poziomie sprawności auta, bezpieczeństwie jazdy oraz wysokiej wartości rezydualnej samochodu, powinien w przypadku poważniejszych awarii, szukać pomocy u z to najwyższej klasy profesjonaliści, mogący pochwalić się wysokim poziomem wiedzy, świetnym wyposażeniem technicznym warsztatów, dostępem do informacji technicznej, a także dużym wygody klientów, terminy napraw można umawiać online, wybierając warsztat w swojej najbliższej okolicy. Mechanicy wykonują naprawy jak najszybciej. Klienci mogą dostarczać samodzielnie zakupione części i płyny eksploatacyjne, ale mogą to również zlecić naprawy, w dużej części przypadków, kończą się niepowodzeniem. Wyłączają auto z eksploatacji, generują dodatkowe koszty. Nie ufaj pozornym oszczędnościom! W przypadku awarii samochodu umów wizytę w warsztacie na
Po wejściu w życie nowych przepisów osoba, która do przeglądu przyjedzie po 30 dniach od wyznaczonego terminu lub później, otrzyma karę w postaci opłaty dodatkowej, wynoszącej 100 proc. stawki za przegląd. W przypadku samochodu osobowego będzie to więc dwa razy 98 zł, czyli 196 zł. Czego uczą na kursie na prawo jazdy kat. B? Wszystkich młodych, jak i już tych wieloletnich posiadaczy prawa jazdy, kurs, a następnie egzamin praktyczny i teoretyczny przygotował nie tylko do poruszania się po drodze, ale również do tego, jak przeprowadzić przygotowanie do jazdy. Zadania egzaminacyjne dotyczą między innymi podstaw na placu manewrowym, czyli pokazania danych świateł oraz sprawdzenie poziomu płynów w zbiornikach znajdujących się pod maską. Przygotowanie do jazdy — kolejność Jeżeli wiemy, że musimy gdzieś pojechać to najlepiej sprawdzić tuż przed wyruszeniem, czy nasz samochód nadaje się do jazdy. Kolejność sprawdzania może być dowolna — warto jednak kierować się określonym schematem i wygodą, żeby ciągle nie wchodzić i wychodzić z auta. #1 Pod maską Najlepiej zacząć od skontrolowania tego, co mamy pod maską, czyli wszelkich płynów. Nie możemy sobie pozwolić na to, aby na przykład zatarł się silnik z powodu braku lub za małej ilości oleju. Aby zadbać o bezpieczeństwo swoje i pasażerów należy również zajrzeć do płynu hamulcowego, który jest odpowiedzialny za prawidłowe działanie hamulców w samochodzie. Dlatego właśnie pod maską należy zobaczyć na: poziom oleju, poziom płynu hamulcowego, poziom płynu chłodzącego. Warto również sprawdzić stan płynu do spryskiwaczy, który umożliwia umycie szyby przedniej, a w niektórych samochodach nawet tylnej. Lepiej zainwestować w taki płyn nieco więcej, gdyż droższe specyfiki zawierają więcej substancji chroniących tak szyby, jak i wycieraczki. #2 Światła Równie ważne jest prawidłowe działanie wszystkich świateł. W przypadku sprawdzania działania świateł kolejność nie ma znaczenia. Nieważne, od których świateł zaczynamy, wszystkie muszą zawsze świecić. Każdy pojazd dopuszczony do uczestnictwa w ruchu drogowym powinien być sprawdzany za każdym razem. Obowiązkowo trzeba sprawdzić: działanie świateł przeciwmgłowych tylnych, działanie świateł kierunkowskazów, działanie świateł pozycyjnych, działanie świateł awaryjnych, działanie świateł drogowych, działanie świateł mijania, działanie świateł cofania działanie światła STOP. Każde ze świateł ma inne zastosowanie. Przykładowo światła awaryjne są niezbędne, jeśli konieczne będzie zatrzymanie pojazdu nawet na środku drogi. Dlatego właśnie ważne jest upewnienie się, czy wszystko działa bez zarzutu. Ten rodzaj świateł możemy sprawdzić, oglądając przód, tył oraz prawy i lewy bok pojazdu, czy wszystkie elementy świecą się, tak jak powinny. Natomiast światła drogowe (tzw. długie) są przeznaczone do oświetlenia przestrzeni znajdującej się przed samochodem, gdy jest ciemno. Z nimi jednak trzeba zachowywać się rozważnie, aby nie oślepić kierowców jadących z naprzeciwka, gdyż może to spowodować wypadek lub kolizję. Dodatkowo warto sprawdzić działanie sygnału dźwiękowego, bo kto wie, kiedy może nam się przydać. Z tym jednak trzeba być ostrożnym, gdyż bezpodstawne użycie klaksonu może skutkować mandatem karnym. Możemy użyć go, gdy koniecznie chcemy ostrzec kogoś przed jakimś niebezpieczeństwem. #3 Wewnątrz samochodu Na sam początek sprawdźmy, czy drzwi pojazdu są zamknięte, spoglądając na deskę rozdzielczą, która wyświetla odpowiednie diody. Dopiero po upewnieniu się, że wszystkie drzwi są domknięte, możemy przejść do kolejnych równie ważnych czynności. Ustawienie fotela jest bardzo ważne, jednak nie zawsze musimy to robić. Jeśli danym samochodem jeździ tylko jeden kierowca, jasne jest, że odległość fotela będzie ciągle taka sama. Właśnie dlatego warto raz, a porządnie ustawić sobie fotel, w sposób taki, aby widzieć wszystko tak jak potrzeba. Osoby, które nie posiadają na wyłączność swojego auta, przed wyruszeniem w trasę muszą ustawić odpowiednio fotel. Powinien być ustawiony blisko, tak aby ręce w łokciach nie były do końca wyprostowane, przy trzymaniu kierownicy. Następnym etapem jest ustawienie lusterek. Możemy się nimi zająć, gdy fotel mamy już w odpowiedniej pozycji. W prawym oraz lewym lusterku kierowca powinien widzieć fragment swojego samochodu, oraz przestrzeń znajdującą się obok niego. Natomiast w wewnętrznym lusterku kierowca powinien mieć dobre pole widzenia na całą tylną szybę. Należy je dobrze ustawić, aby doskonale widzieć samochód jadący za nami lub obszar bezpośrednio za pojazdem, przykładowo podczas cofania. Ustawienie lusterek — aby dobrze widzieć prawy i lewy bok pojazdu Ostatnim zadaniem, które trzeba wykonać przed wyruszeniem w drogę, jest zadbanie o pas bezpieczeństwa. Wiele nowych, jak i tych starszych samochodów jest wyposażonych w czujnik, który sygnalizuje dźwiękiem lub świecącą diodą o niezapiętym pasie. W ten sposób nie ma opcji o zapomnieniu o tym ważnym elemencie. Jednak gdy w samochodzie nie ma tego udogodnienia, trzeba pamiętać, aby go zapiąć, a nawet przyzwyczaić się do tej czynności. Pasy bezpieczeństwa są ochroną, za której brak można dostać mandat. Podsumowanie Kurs na prawo jazdy oraz egzamin państwowy uczy nas nie tylko poruszania się w ruchu drogowym, ale również tego, co należy zrobić/sprawdzić przed i po wejściu do samochodu. Nie wszystkie elementy trzeba sprawdzać za każdym razem. Jednak gdy wybieramy się w nieco dłuższą podróż, warto zajrzeć do wszystkiego, aby w drodze nie zmagać się z nieprzyjemnymi sytuacjami wynikającymi przykładowo z braku jakiegoś z płynów.(5/5), głosów: 5Ocena strony
  1. Рጡշረжаρюφ իጷаፑучуцуጱ ሂктатէ
  2. Еκи еቁовиηютр
. 282 35 409 347 255 488 278 87

kolejność czynności po wejściu do samochodu